Richard Kay was net begonnen met lesgeven op InHolland, toen een student aan hem vroeg:

Student: “Hey meneer, heb je geld nodig?” 

Richard: “Waarom?” 

Student: “Omdat je docent bent.”

Richard antwoordde adrem: “Nee, ik geef les, omdat ik minder muppets in mn industrie wil. Dus als je oplet, misschien leer je dan een ding of twee. 

Richard: “BTW – Wat wil je verdienen na je HBO?”

Student: “3-4 duizend euro”

Richard: “Bruto of netto?”

Student: “Wat?”

Richard: “Dat bedoel ik.”

Richard: “Het gaat erom, dat je ook wat kan, wat je weet. Maar ook om houding, gedrag… Het gaat niet alleen om een goed cijfer. Een diploma is niet alles.”

Toen de boodschap geland was, ging Richard door met de les business en IT.

Gaandeweg, dook Richard steeds meer in hoe een curriculum tot stand kwam. Wat bleek.

Een diploma is eigenlijk het resultaat, wat er in het curriculum staat. 

Alleen het enige wat je ziet is een cijfer.

Maar dat cijfer is in feite opgebouwd uit onderliggende zaken, zoals competenties, vaardigheden, houding, gedrag en nog veel meer.

Waarom is dit niet zichtbaar dacht Kay, … dit is juist wat het werkveld wil zien. Dit is goud.

Het laten zien, geeft waarde terug aan het diploma, maar ook aan de student, die alleen maar aan een cijfer denkt.

Richard’s doel was dan ook gelijk: Studie vaardigheden zichtbaar maken.